பத்தொன்பது மற்றும் இருபதாம் நூற்றாண்டுகளில் அச்சுப் பண்பாட்டில் சாதி நூல்களின் முக்கியத்துவம் குறித்து இந்த ஆய்வுக்கட்டுரை விவரிக்கிறது. இந்த ஆய்வில், ஒரு குறிப்பிட்ட சாதி தொடர்பான நூல்களை, அந்த சாதியைச் சேர்ந்தவர்களோ அல்லது வேறு சாதியைச் சேர்ந்தவர்களோ எழுதிய சாதி நூல்களை வரையறுக்கிறது. ஒரு குறிப்பிட்ட சாதியைச் சார்ந்த சடங்குகள், மாநாடுகள், வரலாறுகள், தீர்மானங்கள் மற்றும் கண்டனங்கள் போன்றவற்றை உள்ளடக்கிய அச்சு நூல்களையும் துணை ஆதாரங்களாக இந்த ஆய்வு குறிப்பிடுகிறது. 1800 முதல் 1950 வரையிலான காலகட்டத்தில் சுமார் 700 சாதி நூல்கள் இருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. தமிழ் நூல் விவர அட்டவணையில் 600-க்கும் மேற்பட்ட அச்சுப் பதிவுகள் சாதி தொடர்பான செயல்பாடுகளை உள்ளடக்கியவையாக உள்ளன.
சாதி நூல்கள் உருவாவதற்கான மூன்று முக்கிய காரணிகளாகச் சாதி ஏற்பாட்டுக் கோரிக்கைகள், மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புகள் மற்றும் கண்டனங்கள் ஆகியவற்றைக் கட்டுரை அடையாளம் காட்டுகிறது. இந்து மதத்தின் வருண பாகுபாடு காரணமாக சமூகத்தில் தாழ்ந்த நிலையில் உள்ளவர்கள் தங்களுக்கு உயர்ந்த அந்தஸ்து கோருவதே சாதி ஏற்பாட்டுக் கோரிக்கைகளின் முக்கிய நோக்கம். இத்தகைய கோரிக்கைகளை முன்வைத்து, தங்கள் சாதியின் தோற்றம், தொன்மங்கள், பழக்கவழக்கங்கள், புராணத் தொடர்புகள் போன்றவற்றைத் தொகுத்து பல சாதி நூல்கள் வெளியிடப்பட்டன. எடுத்துக்காட்டாக, கம்மாளர் மற்றும் குயவர் போன்ற உற்பத்தி சார்ந்த சாதிகள் தங்களைப் பிராமணர்களாக அறிவிக்கக் கோரி விஸ்வப் பிராமணர் மற்றும் குலால விஸ்வப் பிராமணர் போன்ற பெயர்களைப் பயன்படுத்தினர்.
1871-ல் நடத்தப்பட்ட முதல் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பும் சாதி நூல்கள் தோன்ற ஒரு முக்கிய காரணமாக அமைந்தது. பிரிட்டிஷார் முதலில் சாதிகளை அகர வரிசையில் மட்டுமே பட்டியலிடுவதாக உறுதியளித்த போதிலும், பின்னர் 14 தமிழ் சாதிகளைச் சூத்திரர்களுக்குள் வகைப்படுத்தினர். இதன் விளைவாக, பல்வேறு சமூகங்கள் தங்கள் சாதி அந்தஸ்தை உயர்த்திக் கொள்ளவும், தங்களைப் பிரம்ம, க்ஷத்திரிய அல்லது வைசிய வர்ணங்களில் சேர்க்கக் கோரியும் மனுக்களைச் சமர்ப்பித்தன. இந்த கோரிக்கைகளின் அடிப்படையில், பிரிட்டிஷ் அரசு தகுந்த ஆதாரங்களைக் கொண்ட சமூகங்களுக்குச் சாதி ஏற்பாட்டை வழங்கியது. உதாரணமாக, நாடார் சமூகத்தினர் ‘சாணார்’ என்ற பெயரிலிருந்து ‘நாடார் க்ஷத்திரியர்’ என்றும், வன்னியர்கள் ‘பள்ளி’ என்பதிலிருந்து ‘அக்நிகுல க்ஷத்திரியர்’ என்றும் பதிவு செய்து கொள்ள அரசு அனுமதித்தது.
மூன்றாவதாக, சாதி நூல்களின் உருவாக்கத்திற்கு கண்டனங்களும் ஒரு காரணமாக இருந்தன. கண்டன நூல்களும், அந்தக் கண்டனங்களுக்கு மறுப்பாக எழுதப்பட்ட நூல்களும் இந்த வகைக்குள் அடங்கும். கால்டுவெல் எழுதிய ‘The Tinnevelly Shanars’ நூலுக்கு எதிராக சாமுவேல் சற்குண நாடார் எழுதிய ‘Bishop Caldwell and the Tinnevelly Shanars’ ஒரு உதாரணம். இத்தகைய கண்டன நூல்கள் தனிநபர்கள் அல்லது குறிப்பிட்ட சமூகத்தினரைக் கடுமையான மொழியில் விமர்சிப்பவையாக இருந்தன. சாதிச் சங்கங்களும் சாதி நூல்களை வெளியிடுவதில் முக்கியப் பங்காற்றின. உதாரணமாக, சென்னையில் செயல்பட்ட ‘விஸ்வகர்ம குலோத்தாரண சபை’ பல சாதி தொடர்பான நூல்களை அச்சிட்டு உறுப்பினர்களுக்கு இலவசமாக வழங்கியது. ‘ஆதிதிராவிடர்’ என்ற புதிய பெயர் குறித்தும் விவாதங்கள் எழுந்து, அது தொடர்பான நூல்களும் வெளியிடப்பட்டன.
பத்தொன்பது மற்றும் இருபதாம் நூற்றாண்டுகளில் தமிழ் அச்சுப் பண்பாட்டில் சாதி நூல்கள் மிக முக்கியமானவை. இந்த நூல்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட சமூகத்தின் அன்றைய கால இயக்கவியல் பற்றிய பல தகவல்களைத் தருகின்றன. சாதிப் பெயர்கள், சாதித் தொன்மங்கள், சாதிப் பட்டங்கள், சாதி நூல்களில் உள்ள பாட வேறுபாடுகள், அடிமைச் சாசனங்கள் மற்றும் சாதி தொடர்பான கட்டுப்பாடுகள் போன்ற பல்வேறு வகைப்பட்ட செய்திகள் சாதி நூல்களில் காணப்படுகின்றன. உதாரணமாக, ‘வன்னியகுல விளக்கம்’ போன்ற சாதி நூல்களுக்குப் பார்ப்பனர்கள் சாற்றுக்கவிகள் எழுதியதன் மூலம் சாதி ஏற்பாட்டில் பார்ப்பனர்களின் அங்கீகாரம் எவ்வளவு முக்கியம் என்பது புலப்படுகிறது. இதுபோன்று, சாதிப் பட்டங்கள் தொடர்பாக எழுந்த சர்ச்சைகள், குறிப்பாக ஆச்சாரி பட்டப் பெயருக்காக விஸ்வகர்மாக்களுக்கும் அய்யங்கார்களுக்கும் இடையே நடந்த போராட்டங்களும் இதில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன.
