மட்டக்களப்புத் தேசத்தில் கடல் நாச்சியம்மன் வழிபாடு – சைவப் புலவர் சுந்திரமூர்த்தி துஷ்யந்த்

என வரும் பாடலிலும் குறிப்பிட்டுள்ளதன் படி பெரியகல்லாறு. நாவலடி கருங்கொடித்தீவு, முகத்துவாரம் போன்ற கடற்கரையை அண்டிய பிரதேசங்களில் இவ் வழிபாடு பரந்திருந்திருக்கின்றது என்பதை அறிய முடிகின்றது. இவ்வாறு கடல் நாச்சியம்மன் கோயில் கொண்டிருந்த இருப்பிடத்தைக் கடந்து ஒந்தக்காரக்கந்தன் கப்பலில் சென்று கொண்டிருந்த பொழுது ஒரு தலத்தில் உள்ள கடல் நாச்சியம்மனை வழிபாடாது சென்றமையால் கப்பல் ஓடாது பிரயாணம் தடைப்பட்டது. பின்பு ஒந்தக்காரக்கந்தன் திரைசேர் மடந்தையாரை வழிபட்டு பிரயாணத்தைத் தொடர்ந்ததாக மேல்வரும் கடல்நாச்சியம்மன் காவியம் தெரிவிக்கின்றது.

“கயிலையங் கிரிமீது கன்னியர்கள் சூழவே கருத்தொரு மித்துவிளை யாடிவரு நாளில் ஓலமுடன் ரெத்தின மணிக்கப்ப லேறி ஒத்தக்கா றக்கந்த னோடிவரு நாளில் சீலமுட னேகப்ப லோடாத துகண்டு செய்திசெய லறியாது திகைத்துநிற் பளவில் வாலைபுவ னேசுபரி திரைசேர் மடந்தை மாதுதனை யேகண்டு மலரடி பணிந்தார்”

கடல்நாச்சியம்மன் வழிபாடு முதல்முதலில் தமிழ்நாட்டிலேயே ஆரம்பித்து இருக்கவேண்டும். ஏனெனில் இராமநாதபுரத்தின் அருகே உள்ள மோர்ப்பண்ணை கிராம மக்களில் கடையர் எனும் மீனவ சமுதாயத்தினர் ஒவ்வொரு வருடமும் ஒரு நாள் கடற்கரையில் கடல் தாய்க்கு பொங்கல் இட்டு, குரவை இட்டு, படையல் இட்டு, தென்னப்பாளையில் தயாரிக்கப்பட்ட சிறிய பாய்மரப்படகில் பூசைப்பொருட்களை வைத்து கடலில் விட்டு கடல்தாய்க்கு நன்றி செலுத்தும் விழாவாக தலைமுறை தலைமுறையாகச் செய்து வருகின்றனர். இவ்வழிபாட்டின் எச்சமாகவே மட்டக்களப்பு கடற்கரையோரப் பிரதேசங்களில் அண்டி வாழும் மீனவ சமுதாயத்தினரால் போற்றப்படும் கடல்நாச்சியம்மன் வழிபாட்டினையும் உற்று நோக்க முடிகின்றது. இதற்கு பொருந்தினால் போல் கடல் நாச்சியம்மன் காவியம், பள்ளுப்பாடல்களில் கடல் பயணம் செய்து வந்த ஒரு கூட்டம் கடல் தாய்க்கு நன்றி செலுத்துவதற்காக கப்பலேறி இலங்கையின் மட்டக்களப்பு கரையருகில் இறங்கி பூசைகள் புரிந்து பெண்கள் பட்டுப்புடவை கொசுவிக்கட்டி குரவைக் கூத்தும் ஆடி கடலைப் பார்த்து பள்ளுவளைந்து (செவ்வாய்க்கூத்து) செவ்வாய்ச்சடங்கு புரிந்தார்கள் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.