‘வம்பு’ என்ற சொல் சங்க இலக்கியங்களில் பல இடங்களில் இடம்பெற்றுள்ளது. இச்சொல் பொதுவாக புதியது, நிலையற்றது, திடீரெனத் தோன்றியது போன்ற பல பொருள்களைக் குறிக்கிறது.
வம்பு – பல பொருள்கள்
புதியவர்/அயலவர்:
‘வம்ப மாக்கள்’ என்பது புதியவர்கள் அல்லது அந்நியர்களைக் குறிக்கும்.
”வம்ப மாக்கள் வரு_திறம் நோக்கி
செம் கணை தொடுத்த செயிர் நோக்கு ஆடவர்” – நற்றிணை 298/1,2
பாலை நிலப் பாதையில் புதிதாக வரும் பயணிகளைக் கண்டு, சினம் கொண்ட வீரர் ஒருவர் கூர்மையான அம்பைத் தொடுத்த செய்தி இப்பாடலில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
இதன் மூலம், ‘வம்ப மாக்கள்’ என்பது அந்தப் பகுதிக்கு அந்நியமான, புதிய மக்களைக் குறிக்கிறது.
பருவமல்லாத மழை:
‘வம்ப மாரி’ என்பது காலம் அல்லாத நேரத்தில் திடீரெனப் பெய்யும் மழை.
”வம்ப மாரியை கார் என மதித்தே” – குறுந்தொகை 66
பிரிந்து சென்ற தலைவன் திரும்புவதாகச் சொன்ன கார் காலம் வருவதற்கு முன்பே, திடீரென ஒரு மழை பெய்தது. அதை கார் கால மழை என்று நினைத்துக் கொன்றை மரங்கள் பூத்தன. கொன்றையின் இந்த அறியாமையை இப்பாடல் சுட்டுகிறது.
புதிய பறவைகள்:
‘வம்ப நாரை’ என்பது வலசை வரும் பறவைகளைக் குறிக்கிறது.
”வம்ப நாரை சேக்கும்” – குறுந்தொகை 236
நிலைகொள்ளாமல், ஒரு நிலத்திலிருந்து மற்றொரு நிலத்திற்கு இடம்பெயர்ந்து வரும் நாரையைக் குறிக்க, ‘வம்ப நாரை’ என்ற சொல் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
புதிய கற்குவியல்:
போரில் இறந்த வீரர்களுக்குப் புதிதாக அமைக்கப்பட்ட கற்குவியலைக் குறிக்க, ‘வம்பப் பதுக்கை’ என்ற சொல் புறநானூற்றில் இடம்பெற்றுள்ளது.
”அம்பு விட வீழ்ந்தோர் வம்ப பதுக்கை” – புறம் 3/21
இங்கு ‘வம்பு’ என்பது புதிதாக அமைக்கப்பட்ட என்பதைக் குறிக்கிறது.
வம்ப மள்ளர் நிலையான பண்பு இல்லாதோர்:
பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனை எதிர்த்துப் போரிட்ட மள்ளர்கள், நிலையான வீரத்தன்மை இல்லாதவர்கள் என்பதால், ‘வம்ப மள்ளர்’ என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளனர்.
”எள்ளி வந்த வம்ப மள்ளர்
புல்லென் கண்ணர் புறத்தில் பெயர” – புறம் 78: 4-9
வீரத்திறன் இல்லாத அந்தப் புதிய மள்ளர்கள், பாண்டியனின் வீரத்தைக் கண்டு போர்க்களத்தில் புறமுதுகிட்டு ஓடிய செய்தி இதில் கூறப்படுகிறது.
வேற்று நாட்டினர்:
சங்க காலத்தில் வடக்கிலிருந்து வந்த மோரியர் மற்றும் வடுகர்கள், தமிழ் நிலத்தின் பூர்வகுடிகள் அல்லாதவர்கள் என்பதால், ‘வம்ப மோரியர்’ மற்றும் ‘வம்ப வடுகர்’ என்று அழைக்கப்பட்டுள்ளனர்.
வம்ப வடுகர்:
”வம்ப வடுகர் பைம் தலை சவட்டி” – அகம் 375/14
சோழன் இளம்பெருஞ்சென்னி, வடக்கிலிருந்து வந்து தமிழ் நிலத்தைக் கைப்பற்ற முயன்ற வடுகர்களைப் போரிட்டுத் துரத்திய செய்தி அகநானூற்றில் உள்ளது. அவர்கள் நிலையற்றவர்கள், புதியவர்கள் என்பதால் ‘வம்ப வடுகர்’ எனப்பட்டனர்.
வம்ப மோரியர்:
”மாகெழு தானை வம்ப மோரியர்” – அகம் 251/12
வடக்கில் இருந்து தமிழகத்தைக் கைப்பற்ற வந்த மோரியர்கள் ‘வம்ப மோரியர்’ என்று அகநானூற்றில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளனர். குறுநில மன்னன் பழையன் மாறனை எதிர்த்து, மோரியர் படை மோகூரை முற்றுகையிட்ட செய்தி இப்பாடலில் இடம்பெற்றுள்ளது.
சங்க காலப் போர்கள் பற்றிய குறிப்புகள்
பழையன் மாறன் vs மோரியர்:
அகநானூற்றின் 251ஆம் பாடல், பழையன் மற்றும் மோரியர் இடையிலான போரைக் கூறுகிறது. இப்பாடல் மோரியர் தமிழகத்துக்கு வந்ததையும், அவர்கள் தங்கள் தேர்கள் செல்ல மலைகளில் பாதை அமைத்ததையும் விவரிக்கிறது. இந்தப் பாடல், கணவனைப் பிரிந்த மனைவிக்குத் தோழி ஆறுதல் சொல்வதாக அமைந்துள்ளது. தலைவன் எவ்வளவு பெரிய செல்வத்தைப் பெற்றாலும், நிலையற்றவன் அல்ல, விரைவில் திரும்பி வருவான் என்று அவள் கூறுகிறாள்.
கோசர் பற்றிய குழப்பங்கள்:
கோசர், பழையன் அல்லது மோரியர் ஆகிய இருவரில் யாருக்கு உதவியாக இருந்தார்கள் என்பது குறித்து வரலாற்று ஆசிரியர்களிடையே முரண்பட்ட கருத்துகள் உள்ளன. சில உரையாசிரியர்கள் கோசர் பழையனுக்கு உதவியதாகக் கூறுகின்றனர், வேறு சிலர் மோரியர்களுக்கு உதவியதாகக் குறிப்பிடுகின்றனர்.
’வம்பக் கோசர்’ இல்லை:
‘வம்ப வடுகர்’, ‘வம்ப மோரியர்’ என்று வேற்றுக் குடியினர் குறிப்பிடப்பட்டாலும், ‘வம்பக் கோசர்’ என்று எங்கும் சுட்டிக்காட்டப்படாதது ஆய்வுக்குரிய ஒரு விஷயம். கோசர்கள் தமிழ் நிலத்துக்கு வந்தவர்கள் என்றாலும், அவர்கள் ஒருவேளை இங்கு அதிக காலம் தங்கி, நிலையானவர்களாக மாறியிருக்கலாம்.
தற்காலத் தமிழில் ‘வம்பு’
இன்றைய வழக்கில் ‘வம்பு’ என்ற சொல் சண்டை, தொல்லை, வீண் வம்பு போன்ற எதிர்மறையான பொருளில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ’வம்பு தும்பிற்குப் போகாதே’ – தேவையற்ற சண்டைக்குப் போகாதே. ’வம்படியா பேசறான்’ – வேண்டுமென்றே சண்டை போடும் நோக்கில் பேசுகிறான். ’வம்ப வெலகொடுத்து வாங்காத’ – தொல்லையை நீயே தேடிக்கொள்ளாதே.
வம்ப வேந்தர்
சங்க இலக்கியப் பாடல்களில், “வேளிர்” என்போர் தொன்மையான குடிவழி வந்த மன்னர்களாகவும், “வம்ப வேந்தர்” என்போர் புதிதாகப் போரின் மூலம் அதிகாரம் பெற்ற மன்னர்களாகவும் கருதப்படுகிறார்கள். இந்த இரு தரப்பினரும் நேரடியாக ஒரே பாடலில் குறிப்பிடப்படுவதில்லை. ஆனால், இவர்களுக்கு இடையிலான முரண்பாடுகளை விவரிக்கும் பாடல்கள் சங்க இலக்கியத்தில் உள்ளன.
குறிப்பாக, புறநானூற்றுப் பாடல்களில் இடம்பெறும் “மகட்பாற் காஞ்சி” என்ற துறை, இந்தப் பகைமையை விரிவாக விளக்குகிறது.
புறநானூறு: பாடல் 346
உருகெழு மரபின் அயிரை பரைஇ
வம்ப வேந்தர் அம்புடைத் திண்ணைக்
கழைமடி யிரும்புனிற் கலிப்ப வல்லோன்
குழைதார் வேந்தன் கொற்றம் பெறீஇய
எழுதணி பலவுயிர் உண்ணுநர்க்கு
வீழிலை நறும்புன் மயிர்க்கயல் போல்
அழுதகண் ணோடு அரும்பயிர் அவிப்ப
நின்றவர் நின்றனர், குன்றவர் நின்றனர்;
அவற்றுள், ஒன்று அவர்க்கு அரிதாய் நின்றது.
அவையனைத்தும் ஒன்றா யின்று.
இந்தக் கோணத்தில் புறநானூறு பாடல் 346 மிகவும் பொருத்தமானது. இப்பாடலில், ஒரு பெண்ணைக் கேட்டுப் புதிதாக வந்த வம்ப வேந்தர் (புதிய மன்னர்கள்) பலர், அப்பெண்ணின் தந்தையிடம் வந்து நிற்கின்றனர். ஆனால், அப்பெண்ணின் உடன் பிறந்தோர், அந்தப் புதிய மன்னர்களின் செல்வத்தையும் படையையும் மதிக்காமல், “குடிமை, வீரம் போன்றவற்றில் ஒவ்வாதவர்களுக்கு எங்கள் மகளைத் தருவதில்லை” என்று கூறி, அவர்களை மறுத்து போரிடத் தயாராகின்றனர்.
இந்தச் சூழலில், “வம்ப வேந்தர்” என்போர், தொன்றுதொட்டு ஆட்சி செய்துவந்த வேளிர் அல்லது முதுகுடி மன்னர்களைப் போல் பாரம்பரியப் பெருமை இல்லாதவர்கள் என்று சித்தரிக்கப்படுகிறார்கள். இவ்வாறு, வேளிரின் தொன்மையும் பெருமையும், வம்ப வேந்தரின் புது வருகையும் சங்க இலக்கியத்தில் ஒன்றுக்கொன்று முரண்பட்ட அம்சங்களாகப் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.
இலக்கியங்களில் குறிப்பிடப்படும் வம்ப வேந்தன், வம்ப வேந்தர், வம்ப மன்னர் போன்ற சொற்கள், புதிய அல்லது அந்நிய மன்னர்களைக் குறிக்கின்றன. இந்தப் பதங்கள், புறநானூறு பாடல்களான 287, 345, மற்றும் 78-இல் வெவ்வேறு சூழல்களில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
புறநானூறு: பாடல் 78
இந்தப் பாடலில், சோழ மன்னன் நலங்கிள்ளியைப் பற்றிப் பாடும் கோவூர் கிழார், நலங்கிள்ளி மீது போர் தொடுக்காமல் விலகிக் கொள்ளும்படி மற்ற மன்னர்களுக்கு அறிவுறுத்துகிறார். இங்குப் பயன்படுத்தப்படும் “வம்ப வேந்தர்” என்ற சொல், சோழ மன்னனை எதிர்த்துப் போரிட வரும் புதிய மன்னர்கள் அல்லது அந்நிய மன்னர்களைக் குறிக்கிறது. அதாவது, சோழ நாட்டின் வலிமையை அறியாமல் போருக்கு வருபவர்கள் என்று இந்தப் பாடல் குறிப்பிடுகிறது.
புறநானூறு: பாடல் 287
இந்தப் பாடலில், பாண்டியன் நெடுஞ்செழியனைப் பாடிய மாங்குடி மருதனார், பாண்டியனின் புகழ் மற்றும் வீரத்தைப் போற்றுகிறார். இந்தப் பாடலில் வரும் “வம்ப வேந்தன்” என்ற சொல், பாண்டியனின் வலிமையை எதிர்த்துப் போரிட வந்த ஒரு புதிய மன்னனைக் குறிக்கிறது. பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன், அந்த வம்ப வேந்தனைப் போரில் எளிதாகத் தோற்கடித்தான் என்பதை இப்பாடல் விவரிக்கிறது.
புறநானூறு: பாடல் 345
இப்பாடலில், சோழன் குராப்பள்ளித் துஞ்சிய பெருந்திருமாவளவன் போர்க்களத்தில் வீரத்தோடு போரிடும் காட்சியைக் கோவூர் கிழார் பாடுகிறார். இப்பாடலில் வரும் “வம்ப மன்னர்” என்ற சொல், சோழ மன்னனோடு போரிட வந்த புதிய மன்னர்கள் அல்லது அந்நிய மன்னர்களைக் குறிக்கிறது. சோழனின் வீரத்திற்கு ஈடுகொடுக்க முடியாமல் அந்த வம்ப மன்னர்கள் பின்வாங்கியதைக் கவிஞர் எடுத்துரைக்கிறார்.
இந்தச் சொற்கள் அனைத்தும், சங்க காலத்தில் வலுமிக்க மூவேந்தர்களை (சேர, சோழ, பாண்டியர்) எதிர்த்துப் போரிட வந்த சிறு மன்னர்கள் அல்லது வலிமையில் குறைந்த புதிய மன்னர்களைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. இந்தப் பதங்கள், போரின் சூழலையும், அரசர்களின் வீரத்தையும் விளக்குவதற்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன.
வம்ப பல்லவன்
விருதுப் பெயராக ‘வம்பு’
பல்லவ மன்னன் முதலாம் மகேந்திரவர்மன், தனது நாணயங்களில் ‘வம்பு’ என்ற விருதுப் பெயரைப் பொறித்துள்ளார்.
திருச்சி மலைக்கோட்டை மற்றும் பல்லாவரம் குடைவரைக் கல்வெட்டுகளில் ‘வம்பு’ என்ற பெயர் காணப்படுகிறது.
இந்த நாணயங்களில் ‘வபு’ என்றும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, அது ‘வம்பு’ என்றே வாசிக்கப்படுகிறது.
’வம்பு’ என்பதற்கு ‘புதுமையைப் புகுத்தியவன்’ புதியவன் என்று பொருள் கொள்ளலாம். இது மகேந்திரவர்மன் கலையிலும், கட்டடக் கலையிலும் புதிய முயற்சிகளை மேற்கொண்டதைக் குறிக்கலாம் என்றும் கருதப்படுகிறது. இருப்பினும் தன்னை வம்பு என சங்க இலக்கியச் சொல்லில் பல்லவர்கள் அழைத்துள்ளனர் என்பதை அறியலாம்.
வம்பு வேந்தர், வம்பு மள்ளர், வம்பு வடுகர், வம்பு மோரியர், வம்பு பல்லவர் என நாணயங்களும் உள்ளன.
மொத்தத்தில், ‘வம்பு’ என்ற சொல் சங்க காலத்தில் அதன் மூலப் பொருளான ‘புதிய’, ‘நிலையின்மை’ போன்ற தன்மைகளைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
காலப்போக்கில், அதன் பொருள் சண்டை, தொல்லை என மாறி, இன்றைய பேச்சுவழக்கில் எதிர்மறையான பொருளைப் பெற்றுள்ளது.
வம்ப மோரியர் போல வம்ப பல்லவர்களும் இருந்துள்ளனர் போலும்.
இந்நூல் வேண்டுவோர் அழைக்க: 097860 68908
